Bazıları tarikat cemaat hatta mezhep bid’ad der reddeder.

Bazıları şeyhi olmayanın şeyhi şeytan der.

Bazıları siyaseti ve partiyi din veya tarikat gibi görür.

Hep ifrat tefrit.

Oysa İslam vasat yani orta yol, itidal tavsiye eder.

124 bin enbiya ve asfiyaya bakınca hep bu itidali görürüz.

Son peygamber Hz. Muhammed (asm) ın halife ve sahabeleri esasta bir. Fakat hepsi farklı fıtratta.

Allah (cc) böyle yaratmış.

Hikmeti var elbette.

Tek millet ve ümmet olarak yaratabilirdi.

Kafir ve mümin de farklı.

Bu dünya da her şey zıddı ile bilinir.

Yaratılış kanunu bu. Değişmez.

Amma ve lakin enaniyet, benlik bu zamanda o kadar ileri gitti ki, tam bir firavunluk.

Hikmeten farklı olarak yaratılan insan bu sırrı anlasa ve ona uygun davransa dünyası da ahireti de CENNET olur.

Şu fani geçici dünya da o kadar geniş nimetler var ki.

Kafir mü’min herkese yeter.

Ahirette ise daha fazla mümin için.

Ne göz görmüş, ne kalbi beşere hutur etmiş. Aklının ve kalbinin hayaline bile gelmez.

O halde ne bu kavga savaş.

Adem Aleyhisselamdan beri devam eden ve kıyamete kadar devam edecek olan iman-küfür mücadelesi devam edecek. Amenna.

Müminler ve kafirler arasında da ayrı bir savaş var.

Buda hırs, zulüm ve enaniyet…

Yaratılış gayesine zıt.

Bu yüzden dünya da huzur yok.

Ömrü dünya da peygamberlerin Aleymüsselam ve yolundan gidenlerin dönemi huzurlu olmuş.

El an ahir zamandayız.

Kıyamet yakın.

İmanımızı muhafaza edip haktan yana olmak vazifemiz.

Tarikat, cemaat ve siyaset te bu gaye olmalı.

Yoksa hüsran, kan zulüm, gözyaşı…

Cennet ucuz değil. Cehennem dahi lüzumsuz değil.

Yaşasın zalimler için cehennem. Bediüzzaman (r.a.)

Selam ve dua ile saygılar.